Volkan Konak – Bu Yeni Paraların

bir garip yolcuyum hayat yolunda yolumu kaybetmiş perişanım ben mecnun misali gurbet ellerde ümitsiz sevginin kurbanıyım ben yalan dünya herşey bomboş hancı sarhoş yolcu sarhoş bir gün gibi sanki geçti seneler ümidim kayboldu perişanım ben alın yazımmış hayat yolunda ümitsiz sevginin kurbanıyım ben yalan dünya herşey bomboş hancı sarhoş yolcu sarhoş

Bu sabah yağmur var Istanbul’da Gözlerim dolu dolu oluyor, bilinmez niye Anne sözü dinler gibi masum Ağladım bu sabah Günler dayanılmaz oldu, senden uzak olunca Martılar mahzun oldu, onlar bile ağladılar şarkılarda düşünmek seni bana getirmez ki Seni bana getirmez ki Bu sabah yağmur var Istanbul’da Gözlerim dolu dolu oluyor, bilinmez niye Anne sözü dinler…

Gün gelirde bir gün kapıma düserse yolun Zili çalmadan ben uyanmadan çekinmeden gir içeri Aşk olurda birgün sevgimi ararsa yolun Soru sormadan hiç utanmadan sarılsan eskisi gibi Aska davet olmaz herzaman senin bu gönlüm Ahh yeri dolmaz sevdalım senin bu ömrüm Beni yormadan gönül almadan çekinmeden ara beni Soru sormdan hiç utanmadan sarılsan eskisi gibi…

Söyleyecek sözün yoksa dinle Dönüşü olmayan yola girme Ne gariptir sevenler kavuşmaz Bu sözlere inandın mı söyle Hiçbir anlamı yok Sadece sus ve dinle Gerçekler nerede Sadece sus ve dinle Ne yazarım, ne söylerim Ne konuşur, ne gözlerim Sadece durmuş dinlerim Öyleyse ben, ben değilim Ne yazarım, ne söylerim Ne konuşur, ne gözlerim Sadece durmuş…

Uzak yoldan geldim hasretim için Hani nerde Babam Muharrem nerde Yaralı Bülbül’üm ses vermez niçin Yüreği yanığım o Kerem nerde O garib gönüllüm dertli bakışlım Feleğin elinde sinesi daşlım Yüreği yaralım gözleri yaşlım Gönül evi yıkık viranım nerde Fet olurdu feryadını dinleyen Feryadı içinde derdini anlıyan Kuşlar gimi viranede ünleyen Ecinnice deli Buranım nerde Okula…

Ömrümüzün son saati çalmadan gel ne olur Sensiz yorulan şu kalbim durmadan gel ne olur Yaşamak ezgisini sevdâmızla söyleyelim Hâlâ seviyor mu diye sormadan gel ne olur