Kargo – Yalnızlar Çağı
Herkes yalnızlık içinde ses bekledi doğadan özgürlük içinde sustu doğduğu karanlıktan… Odalar, evler içinde ıslak, kesif bir duman Caddeler içindeki bilinmeyen yangından ‘Bütün ol, ayrı tut kendini çünkü öyle, zaten öyleUmut denen şey umutsuzluk korkusu İnanç denen şey yokluğun duygusu Günler, günler içinde hep eridi durdu Zamandan yardım bekleyen bir dal gibi kurudu… İnsanlığın içinde…
