Bonnie Tyler – YOU ARE A WOMAN

Hani ektiğin saksıda büberin kırmızı oldu mu? Yiyeyim desem acıma sakın bana dalları doldumu? Bana bal gelir büberin acısı, Gönüle bacı güzelimin bacısı, Sana nar benim yüreğimin acısı,sevdiceğim yarim Seve ben senin dillerini seve Bizi söyle yar ananlargile(bubanlargile) Dile benden ah ne dilersen dile,sevdiceğim yarim Seni gönlümün korucusu yaptım gönülün oldu mu? Beni yar diye…

Ellerini tutunca yanardı ellerim Gözlerinde kaybolur giderdi gözlerim İçimde nemli nemli istanbul nefesi Ayrılık mevsim oldu sardı bütün şehri Sorma derdimi hiç sorma Geçer zamanla bırktığın izleri Siler zamanla yıllar,ayrılan yollar Eser rüzgarlar savurur külleri Unuttuğun küçücük kalpten bir kolye Uyuyorum ellerim göğsümde her gece Şimdi sakın görme beni o soğuk gözlerinle Kor olur yanarım…

Sıcacık bir yağmur siner kara gecenin içine toprak somun gibi kabarır tak tak vurulur kapıma kişner kapımda kıratım dünyam gümüşler kuşanır

ağla yaralı kalbim hepsi yalan ağla bir avuç küldür elde kalan…(2) artık savrulup gitsende rüzgara ağla mazidir şimdi senin olan…(2) yaralı yaralı yaralı kalbim…(2) dokunduğun el yalan sakındığın gül yalan(2) sel akar kum olur geriye kalan…(2) ağla yaralı kalbim hepsi yalan ağla bir avuç küldür elde kalan…(2) yaralı yaralı yaralı kalbim…(2)

If the light takes you in will you know where you’ve been all this time At the edge of a cliff you could almost just slip down the side When there’s so much to do don’t you wish you could make up your mind? But it know it’s elusive, it grows and it burns you…

Biraz da anla beni Hak ver böyle dememe Bırak bu çocukluğu Pişman etme sevmeme Büyümeyen bebeksin Ninniye alışmışsın Öldürüp kahrederken Gülmeye alışmışsın Benliğini ara bul Yaşına yakış artık Uğrunda yandı bir kul Gerçeğe alış artık