Fuat Saka – Ağıt

On endless nights my need to roam I’ve come to desecrate your bones As maggots crawl amongst your flesh You’re soon to meet the truth of death My wants are few to reach my quest You’re bound to feel my cold request Now my dear you soon shall see The dying living truth of me…

So if you?d walk A thousand miles Until you?d reach our home tonight We?d set fire To everything So what d?? you think Through heavy snowfall And bitter cold I hope you?re packed In solid clothes Your shiny mooses Don?t need to rest It?s for the best Maybe it is true Love?s to bleed True…

Bu yolda yalnız değilsin Ölüm bile ayıramaz bizi Bu yolda yalnız degilsin Yokluğun öldürür beni Ağladıkça üzüldükçe sevindikçe Sen varsın yanımda Cennetin kapı kapansa Güneş bir daha doğmasa Sevdan bana zehir olsa Bu yolda yalnız değilsin

Alır başını gidersin, gitmesine buralardan, Benimle ilgili herşey, seninle gelmeyecek mi? Sen nerede kiminle olsan, bildiğim huyların var. Çok sevdiğin gözlerim aklına düşmeyecek mi? Sanıyorsun yar, Sanıyorsun yar, Beni kaybettin arıyorsun yar. Ama artık ben yokum. Gururun kurtasın seni, hasretin ellerinden, İnadın sevsin seni benim yerime, Mademki bu kadardı, seninle yaşananlar Ne kadar yalanmış değil…

Ben ki kaç bahar oldu Yemyeşil bir yaprağa dokunamadan Mevsimler devşirmişim Ve çiçekli bir dala Uzatamadan ellerimi En güzel günlerimi Kelepçede geçirmişim Ellerinle bana baharlar getir Cıvıl cıvıl bir görüş gününde olsun Bir mektup gönder bana Bahar tadında Baygın baygın ülkem koksun Ben ki promethe’den alıp ateşi Ninovanın zulüm saraylarına çalmışım Ve olimpos kartallarının Pençesinde…

Anladım ki aşkın bir anlamı yok Mesele sadece gurur Ayrılık bizi vursada Tek çıkar yoldur Bu nasıl bir savaştı anlayamadı Kalıcı bizdeki hasar İstesemde kapanmıyor Açılan yaralar Offff bu nasıl dünya Belkide herşey yalan Doğru yer yanlış zaman İkimize birden yükleniyorlar Ama sen ağlama Durma git bunada alışırım Olmasanda seni yaşatırım