Oğuz Yılmaz – Hop Terelellim

Seninle hayatı cennet sanırdım, melek gibi görüp koşardım sana, sıcak nefesinden hayat alırdım, herşeyim sendin ne yaptın bana, hayatımı yıkan kalbime kıran, hergün ağlatan sen oldun, kurşunu sıkan arkamdan vuran, yüreğimi yakan sen oldun. Yaralıyım yaralı senden ayrı kalalı, çok zoruma gidiyor başkasının olalı, yaralıyım yaralı senden ayrı kalalı, çok zoruma gidiyor başkasının olalı. Mutluğu…

Yağarsa yağmur yağar Ben zate islanmişim Gelursa yarum gelur Zate Göreslanmişim Verane yaylalara Atli gezerum atli Boyle yazilmiş kader Benmiyim kabahatli Ay’a bak hele ay’a Bi tarafi silinmiş Zavalli bu gönlumun Açan çiçeği solmiş Kar yağdi bizum köye Çiçekleri görunmez Acisi zordur ama Sevdaluktan elinmez

İki dağın arasında kalmışam Bülbül gibi daldan dala (konmuşam oy – 2) Ne gün görmüş ne de murat almışam Ana beni bir kötüye (verdiler oy – 2) Verdiler de günahıma (girdiler oy – 2) Bülbül gibi ahu zarı çekerim Gözyaşımı gül bağrına (dökerim oy – 2) Bu ne gündür zehir olsa içerim Ana beni bir…

seni sevda tanrıçası yapan şu aptal gönlüm, değil mi? gözlerin kurdu gönlüme tuzak gözlerinde suçlu, gönlümde bir gökyüzü, masmavi deniz sensiz kimsesiz bir de ben sensizken biter bir gün biter elbet bitince ben ben olur muyum insan her gün ölmüyor ki öleceksem böyle olsun biter bir gün biter elbet bitince ben ben olur muyum insan…

ya gökyüzüydü, ya ölümdü boranlar… sayıklıyordu berdan… gözleri bela bir kuştu. el dalına tutsak düşmüş bir yaban… “elimi tut aygün. tut elimden dağlara gidelim… haykırsam adını; ayaz çeliği çatlatanda… ah bir haykırsam!.. sesimdeki adına toplanır tüm dünya… bir ömür de benden aslanım; bir ömür de…” insanda saklı bir deprem gibisin kızıl bayrak altında uyuyorsun bir…

(Words & music by Albert E. Brumley) Soon we’ll come to the end of life’s journey And perhaps never meet anymore Till we gather in heaven’s bright city Far away on that beautiful shore If we never meet again this side of heaven As we struggle through this world and its strife There’s another meeting…