Gökhan Özen – Bir Veda Hikayesi

Sözcüklerim bulur aşığın ateşini Yıkar gider beni ölüm gibi Bakışların deler içimdekileri Kaldırıp atar beni ceset gibi Arayıp bulmak neyi değiştirir Karşımda duruyor suretim Gülü bitirir… Veremem sana acımı Kirlenir dünya Şehrin boş sokakları Islanır gözyaşıyla Kovalar arabalar Arkamdaki aynayı Kırılınca biter anlarım Düşümdeki rüya Yollarım yorar yarin günahını Döver olur beni boş kitap gibi…

Tell me if you know the way to the candy store I guess we really should decide if I’m your pimp or your whore Cause if you give me a little all I need is some more Tell me if you have a key or should we break down the door You don’t understand yourself…

seni çok özlemiştim yolunu beklemiştim akşam güneş batınca artık gelmez demiştim unuttun beni derken üzülüp kahrederken kapım çalındı birden çıldıracaktım sevinçten dün gecemiz bambaşkaydı bütün saatler aşkaydı ne iyi ettin geldin ne iyi ettin geldin zamanlaman harikaydı samanlık seyran olur gönüller bir olursa bana söz ver öyle git bırakmam seni yoksa bundan sonra her gece…

Where does it say All the love that we made must disappear And who made the rule That the one who is cruel won’t cry the tears Well we woke up unsatisfied Got out of bed and said goodbye But don’t leave me here dyeing on the cross of love Don’t leave me here dyeing…

Pie Jesu domine Dona eis requiem Dies irae dies illa Solvet saeclum in favilla Teste David cum Sybilla Tuba mirum spargen sonum Per sepulcra regionum Coget omnes ante thronum Liber scriptus proferetur In quo totum continetur Unde mundus Judicetur Rex Tremendae majestetis Flammis accribu addictis Voca me cum benedictis Oro supplex et acclinis Cor contritum…

Ağla Sevgilim Karşıma geçipte, bana bakardın Cennet gülü gibi, bir aşk kokardın Bir saat gelmesem, yola bakardın Bak yine yollara, ağla sevgilim. Akşam oldu yine, sardı karanlık Kuş tüyünde yatsak, olur samanlık Sardı benliğimi, zalim ayrılık Beni hayal edip, ağla sevgilim