Emel Sayın – Her Sevgi Rüya Gibi

Seni güneşten daha fazla ısıtabilirim olur olmaz dertlerinden sıyırabilirim denizlerden dağlardan uçurabilirim nedenim çok çünkü seni çok, çok seviyorum bir ömrü bir yastıkta paylaşabilirim iyi ve kötü günde yanında durabilirim bu hayatın sonunu senle bitirebilirim nedenim çok çünkü seni çok, çok seviyorum yolun neyse hesapsızca yürüyebilirim senin için bitmez nöbetler tutabilirim korktuğun her ne varsa…

Ben her gece böyle hüzün dolarım Rüyalarımda bile seni ararım Öyle ya da böyle geçer gündüzlerim Ben her gece böyle hüzün dolarım Aklımdan çıkmıyor güzel gözlerin Baktığım her yerde seni ararım Arttıkça sayısı sensiz günlerin Ben her gece böyle hüzün dolarım Senden bana kalan dertleri bile Yüreğimde anı diye saklarım Günlerim geçiyor ah çeke çeke…

Bodrumlular erken biçer ekini Feleğe kurban mı gittin Bodrum hakimi Nasıl astın Mefaret hanım ipe de kendini Altın makas, gümüş bıçak ile doğradılar tenini Şu Bodrum’un dağlarında ceylanlar dolaşır Kara haber Mefaret hanım pek tez ulaşır Hakim hanımın memleketi Kütahya Tavşan Hakim hanım sen eyledin bizleri perişan

Bir Of Çeksem Karşı Ki Dağlar Yıkılır Bugün Posta Günü Canım Sıkılır Ellerin Mektubu Gelmiş Okunur Benim Yüreğime Hançer Sokulur Şu Karşı Ki Dağda Bir Top Kar İdim Yağmur Yağdı Ilgıt Ilgıt Eridim Evvel Yarin Sevdiği De Ben İdim Şimdi Uzaklardan Bakan El Oldum

I can’t go on each second lasts forever I stand motionless in sorrow this must be the end drown in waters black beneath me I see nothing here but failure though I still pretend What am I suppose to do? carry on or lose my will? I’ve seen what hell is like and you have…

Yalnızım çok yalnızım Şu fani dünyada Ne bir dost nede anlayan Bir insanım var Kim düşse kim düşse benim Düştüğüm derde çoktan Çoktan yıkılır kalırdı bir köşede Çoktan kaybolurdu soğuk caddelerde Neredeyim sorma, ne haldeyim sorma Sevdiğim hiç kimse olmadı Senden sonra Neredeyim sorma, ne haldeyim sorma Bitmedi ne sevgim Nede içimde fırtına İstanbul akşamlarında…