Emel Sayın – Yorgo’ya Mektup

Kışın ortasında bir gül açarmış Deli bir rüzgar kaderi yazarmış Kimbilir bu gönül böyle insafsız Bu kadar acımasız bir aşkı bulacakmış Ah elin ocağı yanar benim yüreğim Beni artık ne anam ne de dostum avutur Duası yok bu derdin duyanı olmaz Hasretini koydum ölüm gibi başucuma Zalim, Allah görür Bir hata uğruna harcanır mı ömür…

Düştüm acılara Saplanıp kaldım Gücüm yetmiyor Kurtulmaya Neden ayrıldı yollar Hergün sarılan kollar Şimdi yolunu gözler ah Seni hiç unutmadım Bir gün bile aldatmadım Üstüne gül koklamadım Yar Zalim kader Yine ördün ağlarını Bitsin yeter Haketmedim ayrılığı

Bir kez daha gülüver gözüm ne olursun Al gönlümü istersen al hepsi senin olsun Bir kez daha gülüver gözüm ne olursun Al gönlümü istersen herşeyim senin olsun Hep aynı bekleyiş hüzünler içinde Hasretin eser her nefesimde Ben penceremde binbir ümitle Beklerim seni bir dönsen diye Bir kez daha gülüver gözüm ne olursun Al gönlümü istersen…

Tabib Sen Elleme Benim Yaramı Beni Bu Dertlere Salanı Getir Kabul Etmem Birgün Eksik Olursa Benden Bu Ömrümü Çalanı Getir Git Ara Bul Getir Saçlarını Yol Getir Bir Kor Oldu Görülüyor Özümden Name Name İnliyor Sazımdan Dünyayı Verseler Yoktur Gözümden Dili Bülbül Kaşı Kemanı Getir Git Ara Bul Getir Saçlarını Yol Getir Merhamet Et Karşısından…

Son bir kez göreyim dedi seni Yüzüne son defa bakayım Birazcık hatırım kaldıysa sana son kez sarılıp ağlamak için Hıçkıra hıçkıra izin ver son defa ağlayım Gidiyorum buralardan dönmek yok sana söz Ömür boyu kimseleri sevmek yok sana söz Sendin herzaman gülüm yine sen olacaksın O güzel gözlerini unutmak yok sana söz

Çökertmeden çıktım da Halil’im Aman başım selamet Bitezde yalısına varmadan Halilim Aman koptu kıyamet Arkadaşım ibram çavuş Allahıma emanet Burası da aspat değil Halilim Aman Bitez Yalısı Ciğerime ateş saldı Telli kurşun yarası Güvertede gezer iken Aman kunduram kaydı İpekli mendilimi de Halil’im Yavrum rüzgârlar aldı Benimde nazlı Gülsümü mü Çerkez kaymakam aldı