Marque – We are alive

Canımdın, canımın içiydin Değerlim, gözbebeğimdin Ne oldu da değiştin böyle Taparcasına sevdiğim insan nerde Yeminlerime sebep aşkım nerde Yar özledin mi beni, özlediğim gibi Unuttun mu yoksa ellerin kalbinde Yok, buna hakkın yok Hani demiştin ya “Seninle doğdum seninle ölmeye razıyım” diye

Brown skin, you know I love your brown skin I cant tell where yours begins, I cant tell where mine ends Brown skin, up against my brown skin Need some every now and then

Ne söylesen ne beklesen Yaradandan ya da kaderinden Ele geçmez istediğin Uğruna savaş vermediysen Sanki seni boğar gibi Sanki yeniden doğar gibi Sanki zaman zaman ölür gibi Acısını , çilesini çekmediysen Hani büklüm büklüm boynunda Hani paramparça ruhunda Hani soran gözlerle kapında Bekleyen dargın anıların gibi Sevilmeden de sevmeyi Neyi özlediğini bilmeyi Acı da olsa…

Koparan sînemi ağyâr elidir Dost elinden yüreğim yârelidir Yâreme yâre açan yâr elidir Dost elinden yüreğim yârelidir

Çok zevk aldık komşumuzun derdinden, Haz yapa haz yapa bu hale geldik. İkimiz bir üçüncünün ardından, Söz yapa söz yapa bu hale geldik Hep gözümüz elin ekmek aşında, Böylelikle kaldık safın dışında, Kadın işte, erkek kumar başında, İz yapa iz yapa bu hale geldik Ne kanundan korktuk ne de fermandan, Kestik, yaktık, tarla yaptık ormandan,…

Ayrılık saati varsında çalsın Bizi ayıramaz bi yaşadıkça Bu gece yolumuz varsın ayrılsın Birgün kavuşuruz kısmet olursa Ayrılık bir rüzgan eserde geçer Bu hasret bu özlem gün gelir biter Yeniden birleyir ayrılan eller Bir gün kavuşuruz kısmet olursa Varsında umutlar kalsın yarına Sevgilim herşeyi bırak zamana Derlerki kavuşun insan insana Bizde kavuşuruz kısmet olursa Ayrılık…