Altay – Kal Bu Gece

The sweetest symptoms of stupidity are lies embed themselves in crevices behind your eyes Half awake you’d stagger twenty flights a night to hurl yourself headlong from heavens lofty heights it’s all over. The end is looming over us In the shadow of its wings we run and hide relax and take in the scene…

Sakin göllerin kuğusuyduk Salınarak suyun yanağında Yarılan ekmeğin buğusuyduk Göğsüm daralıyor yüreğim kanıyor Olmasaydı sonumuz böyle Biri saksımızı çiğneyip gitti Biri duvarları yıktı, camları kırdı Fırtına gelip aramıza serildi.. Biri milyon kere çoğaltıp hüzünleri Her şeyi kötüledi, bizi yaraladı.. Biri şarabımızı döktü, soğanımızı çaldı, Biri hiç yoktan vurdu kafeste kuşumuzu! Dedim ya, ciğerim yanıyor, yüreğim…

Don’t know why It’s the strangest thing It’s no lie Don’t know what’s happening Chorus: I know that you know that It’s a matter of fact I know that you know that It’s a matter of fact Don’t want to stay But I don’t want to go oh who oh Don’t want to say it…

Gönlündeki sevgili ben değilsem Bana dönme bir daha Gözyaşların da yetmez bu defa Zor günümde yanımdaki sen değilsen Bana dönme bir daha Gözyaşlarım da yetmez bu defa Bir bilmece gibiydik ikimiz İçimizdeki sevgi değil bir başka duygu Bir korku, bir tutku, bazen fırtınalı bir deniz Bazen bir cennet bahçesinin yorgun gecelerinde

kimseye zorla gel,gel iç demedim ümitsiz sevenler bilirler beni kimsenin kaderini ben çizmedim kadere küsenler bilirler beni… binkez pişman ettin felek şu dünyaya geldiğime kastın yalnız sanki bana düşmanmısın gençliğime ağaran şu saçlara bak yüzümde bu çizgiler ne çilelerle doyurdun ben doymadan gençliüime

İzmirin kavakları Dökülür yaprakları Bize de derler çakıcı Yar fidan boylum Yakarız konakları Selvim senden uzun yok Yaprağında üzüm yok Gamalıda zeybek vuruldu Yar fidan boylum Çakıcıya sözüm yok