Erol Budan – Sokaklardayım

Şu dağlar ulu dağlar vay leylam Gölgesi koyu dağlar vay leylam Derdimi ben söylesem vay leylam Gökteki bulut ağlar vay leylam Leyla leyla leyla yar Her gün akşam böyle yar Küstün ise söyle yar Şu dağlar olmayaydı vay leylam Çiçeği solmayaydı vay leylam Ölüm allahın emri vay leylam Ayrılık olmayaydı vay leylam

Yaz bitti aşıklar şehre döndüler Yarıda kaldı sabah biten geceler Daha vardı yaşanacak tatlı günler Yaşanamdı erkenden bittiler Yazacağım canım dendi doldu gözler Alındı birer birer adresler Ya kalem bitti ne naz Bu yalan gibi biraz Ya istilada kalpler sessiz Yazılmadı postacılar işsiz Mevsim biterken böyle aşklar da biter Başka biriyle başka başka şehirler Yaz…

1. Verse Sonbahar değildi yaprakları solduran Bir anda kutupsa yaz , sende güzünü kaldır at Sonunda zaten yalan dolan mutlu yüzünü kandıran Diablo’nun bin askeri sanki içime saldıran Zevkli şifa otusun Bin yaprağın bin çeşidi bin çiçekten kokusun Bu kalbin ilki olmasanda yinede sonusun Sen, bin cilt romanların en deli aşk konusu.. Bugünde kalbimdesin gözlerin…

Kimseye etmem şikayet ağlarım ben halime Titrerim mücrim gibi baktıkça istikbalime Perde-i zulmet çekilmiş korkarım ikbalime Titrerim mücrim gibi baktıkça istikbalime

Bulguru kaynatırlar Aman bulguru kaynatırlar Serine yaylanırlar Aman serine yaylatırlar Bizde adet böyledir Aman bizde adet böyledir Güzeli ağlatırlar Aman çirkini söyletirler Fidayda da Ankaralım fidayda Beş yüz altın yedim bir ayda Gitti de gelmedi ne fayda Başımı da yedi bu sevda Dama çıkmış baş açık Aman dama çıkmış baş açık Arpalar kara kılçık Aman…

Yüreğimden Vurdun Beni Tanrım Butun Guzellıgı Vermıs Sana Vermıs Sana Gormedım Ben Senın Gıbı Kurban Olayım Ben Sana Yurgımden Vurdun Benı Sevdalara Saldın Benı Bır Bakısla Bır Gulusle Alev Alev Yaktın Benı Hadı Hadı Gel Bana Sarılalım Can Cana Neyım Varsa Al Senındır Yeterkı Gır Dunyama Elde Degıl Baglanmamak Elde Degıl Kahrolmamak Kadehlerı Bırbır Kırıp…