Murat Yılmazyıldırım – Masallarım Biter

Ne günahım vardı ki benim Kimse bilmez durdu yüreğim Sus pus oldu kederde gönül Çare bulamam hiç dayanamam Bir deli sözüm yok ki diyeyim Alip koynuma zevk edeyim Aklıma birşey gelmez oldu Seni gönlüme hapsedeyim of Vur deli gönül bas damarıma Al başını git durma boşuna Ah deli gönül bas admasıma Vur da gideyim durma…

now at the station, the train to another land lands of never seen light, light hidden in infinite night night in it’s biggest might, might of the strongest power and there the smoke of the train to the heart of the flower i take the first train to the heart of the flower i take…

ne bir ses ne de haber gelmiyor artık senden öylece kalakaldım da deli hasretimle ben bir yabancı selamın ile hüzünlere daldım kendi ellerimle ben beni kederlere saldım sonunda bir oyuncak kara sevda aldım senden yani değişmedim hala öyle biraz çocuk kaldım yok öyle el gibi soğuk durma gül biraz sana gülmeler yaraşır yok öyle güz…

Kaleden inişmi olur Nanay nanay,zalim nanay,kibar nanay Ham demir gümüşmolur Yad ele bakma,ciğerim yakma Evvelden ikrar verip Nanay nanay,zalim nanay,kibar nanay Sonradan dönüşmolur Yad ele bakma ciğerim yakma Bu dağlar kömürdendir Nanay nanay,zalim nanay,kibar nanay Geçen gün ömürdendir Yad ele bakma ciğerim yakma Feleğin bir kuşu var Nanay nanay,zalim nanay,kibar nanay Çırnağı demirdendir Yad ele…

Bugün pazar. Bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar. Ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün bu kadar benden uzak bu kadar mavi bu kadar geniş olduğuna şaşarak kımıldanmadan durdum. Sonra saygıyla toprağa oturdum, dayadım sırtımı duvara. Bu anda ne düşmek dalgalara, bu anda ne hürriyet, ne karım. Toprak, güneş ve ben… Bahtiyarım…

Sevda gitmiyor ser de amanın Leyla… Düşürdün beni derde de söyle yarim söyle Zülüflerin dökülmüş de amanın Leyla… Al yanağına perde de eyle yarim eyle Kaşların kara kara da amanın Leyla… Gözlerin derde çarede eyle yarim eyle Senin için yanarım da amanın Leyla… Kerem misali derde de böyle yarim böyle Garibim böyle yarim amanın Leyla……