Mustafa Yıldızdoğan – Korkuyorum

Yorgun geceler Gelip geçer Yalnızlığım beni bekler Güneş doğarken üstüme Düşlerim Kaçar gider Bu eksik şu fazla derken Çok fazla çok eksik olduk Ne çok ne çok sevdik Derken Yalnızlığa savrulduk

Kahpe felek sana nettim neyledim Attın gurbet ele parelerimi Akıbetin beni sılamdan etti Kestin mümkünümü çarelerimi Aman aman,dağlar duman Geçti zaman, ben varamam hey Ben kemlik görmedim hüsnü-ala’dan Beklerim mektubun gelmez sıladan Ölürüm kurtulamam ben bu yaradan Yine ben sarayım yarelerimi

yazık sana nasılda gittin en güzel yerinde aşkımızın nasılda bittin yazık bana nasılda sevdim en güzel yerinde hayatımı nasıl mahfettin sen hep yalan söyledin ama ben hep inandım sen hiç beni sevmedin bende bir başkasını zulmünün başı sonu yok bana neler edersin senin insafın allahındamı yok bırakırda gidersin bu gün böyle yarın neler neler olur…

Beside a new made grave heartbroken my love for her won’t let me go away And leave her there to sleep forever all alone beneath that lonely mound of clay Oh Lord why did you take her from me why didn’t you take me away So I could have been there beside her all alone…

I’m floating with the birds I’m talking to the weeds Look what you’ve done to me I’m still dressed up from the night before Silken hose and an old Parisian coat And I feel like a queen at the bus stop on the street Look what you’ve done to me It’s a beautiful morning in…

“he’s a shadow of what he used to be ever since i put him in his place” she’s just a memory that’s scarred him horribly and looks like lipstick on his face this side of paradise is slow no eager men go to the show, except for me she wore a bright red dress always…