yavaş yavaş araladı göz kapaklarını…

perdeleri açılıyordu tiyatronun…

sahnedeydi artık idil can…

heyecandan titreyip kasıldı…

ağır ağır kapandı perde…

gülümsüyordu dünyaya…

kadınlar ki; bin yıldır cephe ardında…

kadınlar ki; şimdi düşmüş, dövüşüyorlar cephede…

ayşe gülen, nil, sibel, adalet…

toplanmışlardı başına…

terini sabo siliyordu…

içi bir cehennemdi söndüremiyordu.

mitralyöz, mitralyöz…

kim? dedi sabo.

benim! dedi mitralyöz…

söz: savaş ezgi

müzik: grup yorum

Diğer Şarkılar