Nasil geçti habersiz..o güzelim yillarim
Bazen gözyasi oldu.. bazen içli bir sarki
Her anini eksiksiz .. dün gibi hatirlarim
Dudaklarimda tuzun
Içimde durur askin
Hani o saçlarina taç yaptigim çiçekler
Hani o güzel gözlü ceylanlarin pinari
Hani kuslar agaclar..binbir renkli çiçekler
Nasil yakalamistik saçlarindan bahari
Ben hala o günleri anarsam yasiyorum
Sanki mutlulugumuz geri gelecek gibi
Hala güzelligini kalbimde tasiyorum
Dalindan koparilmis
Beyaz bir çiçek gibi
Siyah perçemini yar yar dökmüş yüzüne Salınarak gelen humaya bakın Kimden söz işitmiş yar yar düşmüş yüzüne Keder yakışmayan simaya bakın yar yar yar Yar eğlen eğlen Yaktın yandırdın beni Zalım oynattın(aldattın) beni Ne dedim de darıldın Bir pula sattın beni Al göğsün üstüne yar yar bir bağ dikilmiş Bin bir çeşit çiçeklerden derilmiş Dün…
When you were born, that’s when I died, it took too long to realize I am the white, you are the black, and I’m slowly turning grey Like a disease you break me down and silence my cries You are the king, I am the fool I’m your eternal prey. [CHORUS:] Die! let me regain…
Sandığın geçelerine x 2 Kız kaldırıp peçeleri Bu güzellik sendeyken, duran ağabey Öldürür neçeleri de bu güzellik sendeyken de öldürür neçeleri Dura dura dura dura dura duran ağabey duran ağabey Paraları yedin Duran ağabey x 2 Muradını alasın Duran ağabey x 2 Hurilere kalasın Duran ağabey x 2 Gidiyom, gidemiyom da gidiyom gidemiyom da az…
Out where the bright lights are glowing you’re drawn like a moth to a flame You laugh while the wine’s overflowing while I sit and whisper your name Four walls to hear me four walls to see four walls too near me closing in on me Sometimes I ask why I’m waiting but my walls…
Günlerdir aramızdaki Sevgimiz hep yalanmıydı Kapat kapat perdeleri Bu komedi oyun bitti Gidiyorum bırak beni Elveda güzel sevgili Ağlama sil gözlerini Nasıl olsa oyun bitti Aşk dolu o beyaz günler Demek bir hayalmiydi Mehtapta ılık nefesin Sona erdi oyun bitti
Derinden derine ırmaklar ağlar, Uzaktan uzağa çoban çeşmesi, Ey suyun sesinden anlıyan bağlar, Ne söyler şu dağa çoban çeşmesi. Gönlünü şirin’in aşkı sarınca Yol almış hayatın ufuklarınca, O hızla dağları ferhat yarınca Başlamış akmağa çoban çeşmesi…; O zaman başından aşkındı derdi, Mermeri oyardı, taşı delerdi. Kaç yanık yolcuya soğuk su verdi. Değdi kaç dudağa çoban…