Ümit Besen – Yalanmış Yalan

Sonunda bitti Esmer günler geçti Bir vurgun misali Savurdu kalbimi Git bahar gözlüm Git sana son sözüm Bilki yaşadıkça Özlediğim olacaksın Elimde değil ki Seni unutmak Mümkün değil ki Bu kalbi sökseler yerinden Gidişinden daha az acı çekerdi Git Bahar Gözlüm Mutluluk Adı Olsun Ooo Gönlünün Acılar Uzak Olsun Kıyamam Git Sende Nefesimsin kopamam……..

Pencereden ay doğdu Bi baktım sabah oldu Ben Alimi görünce Hemen aklım kayboldu Alim gel Alim Ellere bakma Alim Canımı yaktın Alim Göynümü çaldın Alim Aklımı aldın Alim Vay vay Alimin yollarına Döktüm göz yaşlarımı Dizlerimin üstünde Tarasam saçlarını Alim gel Alim Ellere bakma Alim Canımı yaktın Alim Göynümü yaktın Ali’m Aklımı aldın Alim Vay…

Yek Mûmik Kanî tembûra we lo, kanî tembûrvanê we Kanî zirneya we lo, kanî zirnevanê we Kanî dahola we lo, kanî daholvanê we Kanî mêvanê we lo, kanî mazûbanê we Va ye mêvanê me lo, va ye mazûbanê me Kanî bûk û zavê we, kanî va govenda we Va ne bûk û zavê me, ava…

Emeklemekle başlar, hayatın yolları Ayak nasır tutar, madalyon çift taraflı Nacizane ben ozan dizelerim sızı Hangi birimiz yasadi tek tarafli Sorma gitsin Yokuslarim nefes kesselerde ben yolumda Sersefil çakil tasi modunda direnir oldum Sebepsiz arbedemdin dilimde küfre döndün Özürlerimdin bugüne kabulsüz bir teklif oldun Keyfime degmeyin rüyalarimda karmasik teranelerde yazarim Olsun varsin anlasilmaz olsun yunusun…

Nereden sevdim o zalim kadını Bana zehr etti hayatın tadını Sormayin söylemem asla adını Bana zehr etti hayatın tadını

Derde derman umuttur Bunlar kara buluttur Elbet diner yağan yağmur Umut bahar yoludur Ona üzül buna üzül Yeter be dostum Bir bakarsın koca ömür Biter be dostum Sen sen sen sen hanginiz Birgün boş verdiniz Bu gün varız, yarın yokuz Kaybolmasın neş’emiz Şükredelim her şeye Daha kötü var diye Gün doğmadan neler doğar Yanıp durmak…