Zülfü Livaneli – Kirvem

anlamı yok.. anlamı yok.. gittiğin o günden beri saatlerin gecelerin sensiz bu kalbin.. kaybım çok kazandıklarımdan belli.. avuçlarımda kalan sadece gözyaşı taneleri.. niye sen beni böyle bir başıma bu hallerde sevdanın düşmanı ediyorsun ? durdum çoktan unutmuşsun diye duydum.. durdum düşündüm yeminlerimizi.. soldum günden güne adını sayıklarken.. sordum sorguladım bu hayatı…

Bir umut beslersin büyütürsün içinde sonra yağmur yağar yitirirsin herşeyi….Kahrolursun hep ağlarsın haykırırsın amma duyuramazsın……… Baharım gelmesse gönlüme açmasın çiçeklerim dağlarımın….. Güneşin yemyeşil gözlerinde görmessem doğmasın sabahlarım….

(K. Green) Breath down my neck but don’t take a bite My blood’s not sweet enough for you Reel me in hook line and sinker Throw me back I’m not big enough for you You should know by now Giving up is the easy way Giving up is the easy way out You should know…

Gittin yoksun yine Dünyam yıkıldı Sen yoksun güneş yok Bahçemde yağmurum dinmiyor Gözlerin doğuyor gözlerime Unutamadım senin, Unutamadım senin sözlerini Hadi git bende gidiyorum Seni sevmiyorum demiştim Ben nereye gitsem Sensiz ne yapsam Yıllar geçti yollarda Umutlar tükenmiyor Seni sevmiyorum desende Biliyorum yalan Çaresizdim, kızgındım Umutsuzdum de Sensiz olmuyor be gülüm Herşey yalan de, yalnızım…

(Then I met the Master now I am one of his own) Like a baby that cries for its mother like a child I was helpless in this world alone Then I met the Master now I am one of his own For all things were changed when he found me A new day broke…

ben bozkırdaki ağaç sen uzakta akan su özlemi yüreğimin yüzyıllardır yakan su bir ağrılı bekleyiş ki tükenmez bir türlü ne duam işitilir ne söylediğim türkü kavrulmuş dallarımdan haber etsinler diye nice kuşlar uçurdum dönmediler geriye ya seni bilmediler ya unuttular beni kuru değnekler ile hep bir tuttular beni sen uzakta akan su ben bozkırdaki ağaç…