Nadide Sultan – Dur Dinle

Geceler zor, ışığım yok Yalanım yok, seni özledim Heceler çok, tek bir cümlem yok Yattığım yerde seni düşledim Şimdi şehri gezme vakti yalnız başıma Ne olur sanki aynı yerde çıksan karşıma Dön bana, aşkta dur bana Giderek dahada dağılır kalbim her yana Dön bana, yapma, zorlama Birini yeniden tanıyıp, boşuna alışıp Sevmeye değmez

I may not be one to rely on Too often I’m not even there It may be that I don’t care The way I should do And all of that may be unfair I know it’s true That I could have made more out of my life But we have us, and bit of all…

Karşımda salınıp duran Benli dilber bin yaşasın Kollarını boynuma salan Nazlı dilber bin yaşasın Kulak verdim sadasına Kail oldum kazasına Ben garibin hanesine Gelen dilber bin yaşasın Gitti hanemden bakarım Sinemi oda yakarım Adını demeye korkarım Nazlı dilber bin yaşasın Şu dilberin oyununa Günahı kendi boynuna Ak kollarını boynuma Saran dilber bin yaşasın

Bana unutulur demişsin inanamıyorum Yeni birisi var demişsin kabul etmiyorum Şaka yollu geyiklemiştir öyle umuyorum. Çünkü senelerdir ben rüyalarda senin oluyorum Geri geliyorum, geri geliyorum Seni seviyorum, geri geliyorum Yalan! Evlenmiş olamazsın neyinim ben.. Yok! Sen bensiz yapamazsın bilirim ben.. Biri huzurunu biletsin kötü oluyorum Biri umudunu biletsin geri geliyorum Evi barkı da sattsan da…

Father: What is it Annie? Daughter: I miss you. [This is actually on track 17–you have it at the end of track 16 (“Amazed”).] If you were here I know that you would Truly be amazed At what’s become of what you made If you were here You would know how I treasured every day…

i woke up at seven and my body was vibrating i was wrapped up in a blanket i was grey damp and sore the bedroom was an engine and my heartbeat was erratic (like i think i’m at the racing like the night before) i remember one girl standing one was sitting on the ground…