Arif Susam – Hasret Olmasın

Kırıklarını aldırdım kalbimin Zırhımı çıkarttım astım portmantoya Güzel vücutlar boş suratlar Benimse yenmiş tırnaklarım Titrek ellerim var Evet dedi ben de seni aldattım Bİr kez de değil üstelik Çünkü beni çok kanattın Çok sevdiğim bir yalandın Gönül çelen…. gönül çelen….. Aynı anda utanmadan Hem kırıcı hem kırılgan Yordun beni gönül çelen Gönülçelen gönülçelen Biraz gerçek…

Ben sana mecburum anlasana Seni sevdigim ben tek bu dünyada Herseyi unuturum ama Seni unutamam asla Hirsizim senin kalbini caldim Sucluyum biliyorum artik ne yapalim Ben sana yaklastikca sen benden kactin Deli divane gönlüm bir kere sevmis Sense benim kalbimi kirdin Gercekten sana siril sIklam asigim Ama verdigim deger sana degmezmis Bir vicdansiz icin hayatim…

will you miss me my dear and my wild wiLd hair maybe love is underwater and i am caught on the rocks i am not your enemy’s daughter i see your mind it blocks take me through the pot-luck romance drug me up on cardboard wine cOme undress me call me someone else’s name we…

Su gibi aziz olsan da bazen Kurutuyorsun beni Canımı yakan Sözler söylesen de Acıtmıyor ki Hiç merak etme Zafer kazanmadım Bu gidişimde sadece Birkaç ufak adım Bir zayıf noktamı bulursun, evet İşte bu en gerçek ben Senin için yanıp sönen Her zaman geri dönen Ölümüne aptal aşık

(M&L – Stailey) Alright I remember the day that we met I needed someone you needed someone too Spent time taking all you could get Even yourself was one thing you never could do You played with my heart You played with my head I’ve got to laugh when I think all things you said…

Kapkaranlık bir eylül Ansızın çıktı geldi Ne dağlarda gonca gül Ne dalda yaprak kaldı Önce tatlı bir yağmur Sonra tipi fırtına Boyumu aştı çamur Çıktı gülün sırtına Güller mevsimler boyu Sabırla beklediler Erişti bahar ayı Yeniden yeşerdiler Allah’ım ne olursun Bu bahar hiç bitmesin Sen emret zaman dursun ‘Piç eylül’ler gelmesin…